Eutrofizacja jest jednym z ważniejszych problemów współczesnej ochrony środowiska. Czy wiemy na czym polega? Co jest jej przyczyną? Jak można z nią walczyć? Niniejszy artykół ma na celu przybliżyć istotę tego zagadnienia.
1. Eutrofizacja czym jest?
Eutrofizacja
jest jednym z ważniejszych problemów współczesnej ochrony środowiska. Proces
ten polega na wzmożonym wzroście mikroorganizmów wodnych, który powodowany jest
tak zwanym efektem przeżyźnienia lokalnego środowiska. Zjawisko tego rodzaju może
występować w sposób naturalny, np. po sezonowej zmianie temperatury, kiedy
składniki pokarmowe zgromadzone na dnie zbiornika wodnego mieszają się z
warstwami powierzchniowymi. Zaznaczyć należy jednak, że naturalne procesy
eutrofizacji są zazwyczaj ograniczone w czasie i nie mają dużego wpływu na
lokalny ekosystem. Sytuacja ta zmienia się znacząco, gdy pochodzenie nadmiernych
ilości składników odżywczych jest związane z działalnością człowieka. Przykłady
naturalnych zbiorników wodnych, borykających się z problemem jakości wody oraz eutrofizacji,
znaleźć można niemal w każdym regionie Polski, czego przykładem mogą być
zdjęcia ryc. 1. [Rönnberg i Bonsdorff 2004, Reissmann et al. 2009].
Substancje biorące udział w powstawaniu efektu eutrofizacji to zarówno makro- (azot N, fosfor P, potas K i węgiel C), jak i mikroelementy (bor B, mangan Mn, żelazo Fe itp.). Pierwiastki te są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju większości organizmów żywych. Dlatego też ich obecność w ekosystemie jest ważna. Jeżeli jednak stężenie wymienionych składników ulega niekontrolowanemu wzrostowi do poziomu znacznie przekraczającego lokalne zapotrzebowanie środowiskowe, może dojść do zaburzenia homeostazy ekosystemu. Dokładny mechanizm procesu eutrofizacji został szeroko opisany w literaturze naukowej, dlatego też poniższy opis skupi się jedynie na najważniejszych zagadnieniach z zakresu omawianej tematyki [Glibert i in. 2005].
Proces eutrofizacji w pierwszym etapie, polega na szybkim i niekontrolowanym wzroście mikro i makroorganizmów wodnych, głównie glonów zdolnych do fotosyntezy. Skutkiem takiego zjawiska jest zmętnienie i zmiana zabarwienia wody, co z kolei hamuje przedostawanie się światła do głębszych warstw zbiornika wodnego. W dalszym etapie, wspomniany powyżej wzrost masy i liczebności glonów prowadzi do lokalnego wyczerpania składników pokarmowych. Punktowe wyjałowienie środowiska połączone z brakiem dostępności światła staje się przyczyną zwiększenia intensywności obumierania komórek trafiających w postaci biomasy na dno zbiornika. Wskazane zjawisko jest inicjatorem ostatniego etapu eutrofizacji. Nagromadzenie w obrębie warstw dennych dużych ilości martwych części roślin, glonów i innych organizmów żywych, połączone z niedoborem tlenu oraz brakiem dostępności światła, stwarza idealne warunki do promocji rozwoju bakterii gnilnych. Organizmy o takim charakterze, poprzez beztlenowe reakcje biodegradacji, odpowiadają za powstanie nieprzyjemnego zapachu. Są one również przyczyną emisji toksyn oraz zmiany odczynu wody. Konsekwencją omówionego powyżej zjawiska eutrofizacji są następujące efekty [Murphy et al. 2000, Yang i in. 2008]:
- Zaburzenie równowagi łańcucha pokarmowego w lokalnym ekosystemie,
- Zmiana fizycznych i chemicznych parametrów wody,
- Synteza toksyn
- Zmętnienie wody oraz wystąpienie zielonego zabarwienia
- Emisja nieprzyjemnego zapachu
- Intensyfikacja procesów współzawodnictwa o przestrzeń życiową w ekosystemie
- Wypłycanie dna zbiornika wodnego
Wymienione powyżej zjawiska są powszechnie uważane za źródło bardzo ważnych problemów ekologicznych, ekonomicznych, a nawet społecznych. Aspekty takie jak mętność wody, zielone zabarwienie zbiornika, toksyczność wody czy nieprzyjemny zapach bardzo mocno wpływają nie tylko na stan środowiska oraz bioróżnorodność, ale także na turystykę czy przemysł powiązany z rybołówstwem. Bardzo często obiekty, na których występują zakwity wyłączane są z eksploatacji i znacząco ograniczają możliwości zarówno zarobkowe jak i rekreacyjne społeczeństwa. Dlatego też. Mając na uwadze wskazane w niniejszym opracowaniu problemy, istotne jest, aby podejmować szeroko zakrojone działania, których celem nadrzędnym powinno być zapobieganie oraz ograniczanie negatywnych następstw efektu eutrofizacji zbiorników wodnych [Kubiak & Tórz 2005, Yang i in. 2009].
2. RemLake – Remedium na eutrofizację
RemLake jest innowacyjnym preparatem przeznaczonym do realizacji zabiegów oczyszczania i pielęgnacji naturalnych i sztucznych zbiorników wodnych. Powstał w efekcie realizacji wieloletnich badań nowej formy użytkowej skały wapiennej Polskiego pochodzenia. Prace nad opracowaniem produktów z linii RemLake, zainicjowane zostały w odpowiedzi na narastający problem eutrofizacji wody. A ich wdrożenie ma na celu realizację szeroko zakrojonych prac skierowanych na poprawę jakości wód powierzchniowych w tym obiektów sztucznych (stawy, oczka wodne) i naturalnych (rzeki, jeziora a nawet morza i oceany). Gama opracowanych produktów, zaprojektowana została z myślą o zaspokojeniu potrzeb zarówno małych, indywidualnych klientów jak i jednostek organizacyjnych, pełniących pieczę nad dużymi zbiornikami wodnymi. Krótki zarys dostępnych wariantów produktowych zaprezentowany został na zdjęciach ryc. 2. Z uwagi na chęć zapewnienia zarówno aktywności prewencyjnej jak i niwelującej negatywne efekty eutrofizacji, produkty Podzielone zostały na 2 podstawowe grupy zastosowań. Pierwsza grupa główna odnosi się do Produktów RemLake i stanowi ona preparaty przeznaczone do stosowania bezpośrednio na połać zbiornika wodnego. Są to aktywne preparaty działające w warunkach ich aplikacji (in situ). Drugą grupą są produkty RemLake Filters – aktywne złoża filtracyjne, kierowane do zastosowań w roli filtrów, barier i złóż czyszczących wodę. Mogą być one stosowane zarówno na punktach zrzutu wody, instalacjach czyszczących wodę lub w roli pasywnych warstw filtracyjnych umieszczanych w obrębie zbiornika wodnego. Przyjęta strategia wdrożeniowa ma na celu dostarczenie gotowych do użycia rozwiązań, których implementacji prowadzić będzie do uzyskania poprawy stanu środowiska sprawi, iż możliwa stanie się rewitalizacja dotychczas słabo eksploatowanych obiektów o wysokim potencjale użytkowym.
RemLake jest profesjonalnym preparatem do oczyszczania i pielęgnacji zbiorników wodnych. Zawiera wyselekcjonowaną frakcję naturalnych minerałów, zapewniającą wysoką efektywność we wiązaniu związków fosforu i azotu. Aktywność ta w połączeniu z doskonałymi właściwościami sorpcyjnymi, pozwala na znaczące ograniczenie wzrostu i rozwoju niekorzystnych organizmów wodnych takich jak glony, sinice czy bakterie gnilne. W rezultacie zbiornik poddany oddziaływaniu preparatu dłużej utrzymuje dobrą jakość wody, nie zakwita i może być bezpiecznie użytkowany przez cały sezon. Szerszy opis aktywności produktu zawarty został w następnej sekcji niniejszego opracowania.
Więcej informacji na greenback-sklep.pl
LITERATURA:
- Rönnberg, C., & Bonsdorff, E. (2004). Baltic Sea eutrophication: area-specific ecological consequences. Hydrobiologia, 514(1), 227-241,
- Reissmann, J. H., Burchard, H., Feistel, R., Hagen, E., Lass, H. U., Mohrholz, V., ... & Wieczorek, G. (2009). Vertical mixing in the Baltic Sea and consequences for eutrophication–A review. Progress in Oceanography, 82(1), 47-80.
- Murphy, A. E., Sageman, B. B., & Hollander, D. J. (2000). Eutrophication by decoupling of the marine biogeochemical cycles of C, N, and P: A mechanism for the Late Devonian mass extinction. Geology, 28(5), 427-430.
- Yang, X. E., Wu, X., Hao, H. L., & He, Z. L. (2008). Mechanisms and assessment of water eutrophication. Journal of zhejiang university Science B, 9(3), 197-209.
- Kubiak, J.,
& Tórz, A. (2005).
Eutrofizacja. Podstawowe problemy ochrony wód jeziornych na Pomorzu Zachodnim. Słupskie Prace Biologiczne, 2, 17-36.
- Glibert, P. M., Seitzinger, S., Heil, C. A., Burkholder, J. M., Parrow, M. W., Codispoti, L. A., & Kelly, V. (2005). Eutrophication. Oceanography, 18(2), 198.
Komentarze
Prześlij komentarz